عدالت از بین خواهد رفت

در خاطرات انسان چیزهایی همیشه ماندگار خواهند شد که در سیما ی جوان دختران و پسرانی که همچون  پرنده های جسور برسرچهار راه ها کتاب وعشق و لبخند و اندیشه عرضه میکردی و من هر بار بیاد فارنهایت 451 افتادم امروز باز ترا کتک زدند و کتابهایت را دزدیدند نه در چارراه های تهران که در چارراه های دنیا در جایی که شیطان پرست ها آزادند جایی که دزدان آسوده می زینند و آدمکشان با پوزخندی به فرشته عدالت دست در گردن  قاضی و دادستان خرامان می گذرند اما نام تو هنوز کلمه ممنوعی است و کتابهایت کلماتی  ممنوع اند زیرا که عدالت  کلمه  ممنوعی است زیرا که عشق کلمه  ممنوعی است زیرا که اشک های تو برا ی کودکان سیگار فروش ممنوع است زیرا که آرزوهای توبرای شادی انسانها ممنوع است کتابهای ترا می دزدند و نا ن شب کودکان دستفروش را کتابهای ترا میدزدند و عصمت دختر بچه های آواره را کتابهای ترامی دزدندو غرور خلقی اسیر را  کتابهای ترا می دزدند و آزادی ملتی  را کتابهای تو اما همان  کودکان دستفروش اند همان  دخترکان آواره و کارگرانی که مزد کارشان را دزدیده اند