درباره من
من یه موجود زمینی هستم نمی دونم چرا اومدم ...اساسا با بودن و نبودن مشکل دارم !؟ به هر حال یه روزی یعنی ۱۴ اسفند ۵۹ اومدیم و رفتنمونم با خداست ..
خیلی دوست دارم یه روزی پرواز کنم اما خدا پرشو بهم نمی ده !!
خیلی دوست دارم بتونم عشق و دیوونگی رو از هم جدا کنم اما نمی تونم ؟
دوست دارم ذات آدما رو ببینم اما خدا نخواست که من اینجوری بشم ...
به هر حال هر چی خدا بخواد همون می شه و نه نمیشه تو کارش آورد ....
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1388 1
- بهمن 1386 1
- آذر 1385 1
- شهریور 1385 1
- مرداد 1385 2
- تیر 1385 1
- خرداد 1385 1
- اردیبهشت 1385 20
- بهمن 1384 1
- آبان 1384 2
- مرداد 1384 2
- خرداد 1384 1
- فروردین 1384 5
- بهمن 1383 1
- دی 1383 2
- آبان 1383 3
- مهر 1383 6
- شهریور 1383 4
- مرداد 1383 16
- تیر 1383 7
- اردیبهشت 1383 1
- فروردین 1383 2
- اسفند 1382 8
- بهمن 1382 8
- دی 1382 2
- آذر 1382 6
- آبان 1382 16
- مهر 1382 17
- شهریور 1382 30
- مرداد 1382 18
- تیر 1382 66
آمار : 200074 بازدید
Powered by Blogsky
خسته ام
خسته ام خسته از این دنیا که هر روز یه برگشو رو میکنه....
پس کو برگ برنده....
من خیلی وقته چشم به راهم...
نا امید نمیشم خدایا...
تو را دارم...
به من قدرت بده میخوام هنوز بایستم میخوام هنوز بجنگم.
من کم نمیارم بهت قول میدم.بهت قول میدم خدا..............................................
دیوانه عاشق
دوشنبه 18 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 04:21 ب.ظ
سلام سهیل جان ...
نبینم خسته باشی .
یا علی بگو عشقی .
یا علی
سلام
ای رهگذر
با نگاه بی انتهایت
به عمق تک تک حروف و
واژه هایم بنگر و
آرام آرام
مرا همراه با این صفحه ورق بزن...
و بعد به رسم روزگار مراو
عمق نو شته هایم را
به دست فراموشی بسپار...
...آواره سر گردان...
سلام آقا سهیل ....
همین که می گین کم نمیاری خودش یه دنیا می ارزه به شرطی که عملی بشه و فقط حرف نباشه....
موفق باشی
در اندیشه پروازم اما
دیگر از سبک بالی خیالم خبری نیست
گویی رخوت مردابها در من زاده می شود!!!
هر روز مینویسم
اما شبها ...
نوشته هایم همسفر باد میشوند ..
چه زیباست
شناور می شوند می رقصند آواز می خوانند
ورقهای بیچاره
کاش یکی از نوشته هایم
راه رابلد باشد
ورقهای بیگناه زیر دستهای خسته من چه زجری می کشند
بی خبرند که محکومند به سیاهی
برای رسیدن به تو...
رقص کنان ورقها میمیرند.
این تن خستهءمن است که می میرد
بی آنکه تو بدانی
نامه های عاشقانه ام آواره سکوت بی انتهای شب می شوند
بی آنکه تو بخوانی
خسته نباشی .....
اینقدر کار نکن سهیل جون زتدگی همش کار نیست یک کم هم استراحت کن عزیزم...
اونم کار شما چقدر سخت و طاقت فرساست .
خسته؟!!خسته از یکنواختی؟خسته از بیهودگی؟خسته از پوچی؟خسته از این‌همه دورویی و جفا و نامردمی؟خسته از شنیدن و دیدن بی‌حاصلی؟خسته از بی‌اعتمادی؟خسته از افکار کاسبکارانه؟خسته از دنیاهای محدود و بسته؟خسته از ...؟خسته از به‌دنبال انسان دویدن؟من نیز گشته‌ام؛تو نیز مگرد نیست!؟- هرگز نگرد نیست،سزاوار مرد نیست-
برای همه‌ی ما لحظاتی پیش می‌آید که خود را خسته‌و تنها و رها شده در برهوت می‌بینیم،تا آخر دنیا راه رفتن و به هیچ مقصدی نرسیدن؛آیا تو نیز همچون من" آنت" آرزوست؟!به دنبال حق و حقیقت دویدن،سخت است.خیلی سخت؛ولی تو یک مردِ محکمی!به "خدا" اعتماد کردی که اگر تو را لب یک پرتگاه برد یا از پشت نگه‌می‌داردت یا پرواز کردن را به تو می‌آموزد.خوشا به حالت ای دوست!